Drie jaar geleden werd een lijst samengesteld van 101 ongevalgevoelige zones (zogenaamde ‘zwarte verkeerspunten’). De lijst kwam er op basis van een studie naar de plaatsen waar tussen 2010 en 2013 de meeste ongevallen gebeurden. Veel verder dan het opstellen van een lijst is men sindsdien niet gekomen. Slechts 13 van de 101 zones kennen vandaag een oplossing. Met 68 van deze 101 gevaarlijke zones is er gewoonweg niets gebeurd. Er is zelfs niet bekeken hoe men deze zones kan aanpakken.
Uit de lijst van de 101 gevaarlijke plaatsen werd door de staatssecretaris bevoegd voor verkeersveiligheid, Bianca Debaets, een lijst van 30 prioritaire zones gedistilleerd. Deze zouden zo snel mogelijk worden aangepakt deze legislatuur. Maar ook hier werden er slechts 7 aangepakt en met meer dan een derde van de zones is niets gebeurd.
Voor de overige 71 speelt minister Pascal Smet de bal gewoon door naar de volgende legislatuur. “Dat is simpelweg de verantwoordelijkheid van zich afschuiven en afwentelen op de volgende bestuursperiode”, aldus Van Achter, “Ik noem dat geen doortastend beleid”. Smet verklaart zelf in zijn antwoord dat ‘alleen met gevoelig meer dossierbehandelaars bij de administratie Brussel Mobiliteit de thematiek oplosbaar is’. Kortom: er is te weinig personeel en de regering vindt het klaarblijkelijk niet prioritair genoeg om meer mensen aan te nemen en te investeren in verkeersveiligheid.
De resultaten van deze lijsten zijn ronduit ondermaats. Nochtans verklaarde staatssecretaris Debaets bij de bekendmaking van de lijst dat ze ‘snel actie zou ondernemen en snel verbeteringen wil zien’. “Ik stel vast dat staatssecretaris Debaets zoals gebruikelijk wel stoere beloftes doet, maar dat deze wederom niet in de praktijk worden omgezet. Minister Smet, bevoegd voor openbare werken, is duidelijk niet van plan de zwarte verkeerspunten tijdens zijn mandaat aan te pakken.”, aldus Van Achter. Verkeersveiligheid leeft enorm bij alle Brusselaars maar deze regering laat na krachtdadige beslissingen te nemen. Zelfs het wegwerken van zwarte verkeerspunten lukt niet. “Het volstaat natuurlijk niet om gewoon te zeggen dat in Brussel de verkeersslachtoffers moeten gehalveerd worden tegen 2020 en dan af te wachten. “Er is dringend nood aan een doortastend verkeersveiligheidsplan met concrete acties, budget en timing”, besluit Cieltje Van Achter, “Ben Weyts toont in Vlaanderen aan dat een dergelijke aanpak ook effectief werkt.”
