Brussel kent echter zijn eigen regels. In plaats van de nota met een korte toelichting krijgen de parlementsleden in Brussel een blaadje papier waar zoveel op staat als “spring en juich, uw regering heeft een plan goedgekeurd maar neemt de moeite niet om het u toe te lichten.”
De pers daarentegen, daar wordt de nota wel aan gelekt. Zij kunnen dan een uitgebreide verslaggeving doen over dit geweldige plan van de minister waar de parlementsleden dus nog steeds niets over weten en dus nog steeds geen vragen over kunnen stellen.
Ik vraag mij af op welke manier er dan een zinnig debat kan worden gevoerd in het parlement? In Brussel moeten we de minister een podium geven zodat hij kan vertellen over beleidsplannen zonder dat er kritische vragen over kunnen gesteld worden. Een toelichting of uitgebreide nota krijgen we immers niet. Wij als Parlementsleden kunnen enkel schriftelijke vragen stellen of ons beroepen op “openbaarheid van bestuur” maar in beide gevallen zijn we maanden vertrokken eer we een antwoord krijgen.
Ik roep de regering dringend op om werk te maken van haar transparantie zodat wij als parlementslid ook mee kunnen bouwen aan een beeldig Brussel. Want zeg nu zelf, welke partij kan er tegen zijn dat er 80km veilige fietspaden bij komen? Uiteraard vindt de N-VA ook dat er een veilige fietsinfrastructuur moet komen. Maar volksvertegenwoordigers op die manier buiten spel zetten duidt op een democratisch deficit.
