(c) gettyimages
De taxi-ordonnantie laat na om de belangrijke knopen door te hakken. Op een tekst bestaande uit 54 artikels wordt 92 keer naar de regering verwezen. Die moet later door middel van uitvoeringsbesluiten beslissen over onder meer de vaste tarieven en het maximum aantal taxi’s in Brussel.
Niet wat Brusselaars willen
Maar het is duidelijk dat de grote hervorming achterwege blijft. Cieltje Van Achter wijst op een gemiste kans om te moderniseren. “Het is al lang duidelijk dat de taxisector in haar huidige vorm niet tegemoetkomt aan wat de Brusselaars willen. Die willen moderne, toegankelijke, betaalbare en vooral veilige taxidiensten. Een flexibel en voldoende groot aanbod, een concurrentiële prijs, strenge veiligheidseisen en controles, dat zouden stappen in de juiste richting zijn. Helaas komt de ordonnantie daar niet aan tegemoet.”
Geschreven door de taxilobby
“Het taxistatuut blijft archaïsch en overbeschermd. Uit alles blijkt dat dit plan geschreven is door en voor de taxilobby. Wie vandaag een taxivergunning heeft, schakelt automatisch over op het nieuwe statuut. Als zij dat niet willen, dan maken zij aanspraak op 35.000 euro als zij hun vergunning inleveren. De regering wast zo de zwarte markt van vergunningen wit.
Sociaal bloedbad
Dat staat in schril contrast met de chauffeurs die onder een LVC-vergunning rijden en niet in de gratie vallen bij de PS. Zij krijgen niet automatisch een nieuwe vergunning en krijgen geen enkele vergoeding. De regering legt de basis voor een nieuw sociaal bloedbad en vele toekomstige rechtszaken.”
Concurrentie beperkt, prijs hoog
Volgens Van Achter werkt de Brusselse regering heel dirigistisch. “Alle concurrentie in de markt wordt uitgeschakeld. De regering zal bepalen hoeveel taxi’s er zullen rijden en wat de tarieven zullen zijn. De Brusselaars zal hiervan de dupe zijn want het totale aanbod wordt beperkt gehouden en de prijs artificieel hoog.”
