“Ik lees trouwens met verbazing in Bruzz dat minister Vanhengel stelt dat zijn partijprogramma van 2014 zo goed als helemaal verwezenlijkt is. Eigenaardig programma heeft zijn partij” aldus nog Van den Driessche, “Het DNA van de belangrijkste regeringspartij zit bovendien fout en de andere coalitiepartners werken daar gewoon aan mee. Ons gewest snakt naar verandering. De huidige Brusselse structuren vol betonrot moeten bovendien worden heropgebouwd van nul. Met één bestuursniveau dat gemeenten en gewest omvat en natuurlijk het behoudt en verder uitdiepen van nabijheid. “
Grote knoeiboel
“De Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie maakt een grote knoeiboel van de bevoegdheden die ze kreeg met de zesde staatshervorming”, vult parlementslid Liesbet Dhaene aan.
“De kinderbijslag is volledig geblokkeerd door interne onenigheid binnen de regering. De verplichte inburgering kan niet van start gaan omdat de Franse Gemeenschapscommissie haar financiële verplichtingen niet wil voldoen. Men heeft nog geen begin gemaakt met de Brusselse zorgverzekering, mobiliteitshulpmiddelen, de tegemoetkoming hulp aan bejaarden en jeugdsanctierecht. Er wordt ook nauwelijks geïnvesteerd in taalopleidingen met het oog op een Nederlandstalige dienstverlening in de instellingen. Toch blijft dit een groot probleem: zo werden slechts 49 van de 82 instellingen die in het kader van de zesde staatshervorming van de Franse Gemeenschap naar Brussel overgingen gecontroleerd op vlak van tweetaligheid: slechts 3 ervan zouden in orde zijn.”
Geen transparantie
“Het gebrek aan transparantie en de onwil om het parlement correct in te lichten over het gevoerd beleid werd opnieuw duidelijk tijdens de begrotingsbesprekingen”, zo stelde Cieltje Van Achter vast. “Verkeersveiligheid zou een prioriteit moeten zijn voor ons gewest, maar een stand van zaken van de aanpak van de zwarte verkeerspunten kreeg het parlement niet. De concrete acties op het terrein blijven uit en de ministers proberen dit te verdoezelen.”
“Ook de machtsconcentratie van de PS op vlak van de ruimtelijke ontwikkeling van ons gewest, baart ons werkelijk zorgen. Minister-president Vervoort en zijn administraties kopen gronden aan, maken de plannen voor die gronden en geven zichzelf vervolgens de vergunningen. En als wij dan vragen hoe het belastinggeld voor die projecten besteed wordt, kan hij ons dit niet meedelen,” vervolgt Van Achter, die moet besluiten: “De oude politieke cultuur is helaas nog springlevend.”
